koninginnedag 2012

Ik was van plan om een uitgebreid verslag te schrijven over Koninginnedag 2012. Over mijn klus voor DutchView MBS, ofwel Mobile Broadcast Services. Dat ik gewapend met een van de twee draadloze camera's in Rhenen mocht meelopen met de Koninklijke familie en dat ik daarvoor een schoonfamilieweekend vroegtijdig had moeten afbreken. Ik wilde gedetailleerd beschrijven hoe ik in alle vroegte het vakantiehuis had verlaten. Eerst met piepende deur; daarna met piepende banden. Verlaten wegen, opkomend zonnetje en een bekertje tankstationkoffie.

Hoe ik zonder enige controle het weiland bereikte dat met een paar rijplaten tot tijdelijke NOS parkeerplaats was omgetoverd. Het ochtendwandelingetje over de dijk langs de Neder-Rijn. Een slak, lammetjes, een vroege vogel, mevrouw met puppy en een groepje meisjes in korte rokjes. Ik wilde inderdaad het woord 'rokjesdag' lenen van Martin Bril.

Vervolgens zou ik verhalen over een laatste verkenning van de route met productie en regie. Over klein technisch gedoe met frequenties, bandbreedte en zendvermogen. Hoe antennes bijgesteld werden om de signalen van twee D-CAM's gelijkwaardig en optimaal binnen te halen in de splinternieuwe HD regiewagen van DutchView. Dat ik licht nerveus werd, terwijl de heren van MBS precies wisten waar ze mee bezig waren.

Ik had al helemaal bedacht hoe ik verder zou gaan over de aankomst van de Koninklijke bus. Over het liedje 'Welkom in Rhenen' dat te laat ingestart werd en eigenlijk iets te lang duurde. Over het wc-pot gooien en hoe ik daar enthousiast achter Willem Alexander aangelopen kwam, maar precies verkeerd eindigde, waardoor mijn collega op camera 4 geen shot meer kon maken.

Over de as.

Ik ga het allemaal niet doen. Het is volkomen overbodig.

Zoals het ook niet nodig is om te bloggen over mijn bijna botsing met prinses Anita, omdat ik achteruit liep en dit nou typisch een prinses is die we allemaal een beetje over het hoofd zien. Of hoe ik mijn collega D-cameraman aan de kant drukte tijdens het serveermomentje van Willem Alexander. Ik was al actual, maar ook dat doet eigenlijk niet meer ter zake. Zoals ook het ophemelen van een producer, die op exact het juiste moment naast mij stond met een bekertje water, niet meer specifiek benoemd hoeft te worden. Evenals het hoogtepunt van mijn dag. Lekker belangrijk dat Maxima mij persoonlijk betrok bij het maken van een foto met iemand uit het publiek.

Nee, het is inmiddels allemaal mosterd na de maaltijd.

Ik kan best beschrijven hoe leuk het is om op Koninginnedag voor de NOS te mogen werken en dat het telkens weer even bijzonder is als je met een camera tussen het prinsen- en prinsessenspul mag lopen. Een verhaal waar het enthousiasme vanaf druipt schud ik probleemloos uit de mouw, maar soms zegt één beeld meer dan vierhonderdvierennegentig woordjes.

Vanmiddag ontving ik in mijn mailbox een foto die fotograaf Peter Kuhl afgelopen maandagochtend, om 16 minuten over 11, in Rhenen heeft gemaakt. Hij drukte af met een sluitertijd van 1/250e, maar uitgerekend die fractie van een seconde vertelt wat mij betreft eigenlijk alles. Hier kan geen schrijver tegenop.

foto: Peter Kuhl